Μανίνα #1 (παρουσίαση)

(Γράφει ο Νίκος Δ. - Θ. Νικολαΐδης)

Το απόλυτα κοριτσίστικο εβδομαδιαίο περιοδικό, με πλήθος ιστορίες κόμικς που ενδιέφεραν, κυρίως τις μικρότερες αλλά και τις εφηβικές ηλικίες του λεγόμενου «ασθενούς φύλου», αποτέλεσε η «Μανίνα» του εκδοτικού οίκου «Εκδόσεις 2001» που διεύθυναν ο Νίκος Δεληγιώργης μαζί με τον Κώστα Μπαζαίο και σε αγαστή συνεργασία με πολλούς άλλους, επιμέρους συντελεστές.  Το περιοδικό, που πρώτο-κυκλοφόρησε την Παρασκευή 30 Ιουνίου του 1972, αρχικά αριθμούσε μόλις 20 σελίδες και πωλούνταν τρεις δραχμές. Θα πρέπει να επισημάνουμε εδώ ότι βγήκε σε μεγάλη διάσταση (28 Χ 20,5 εκ.) που θα διατηρηθεί για την πρώτη 100άδα τευχών. Έγχρωμα ήταν μόνο το εξώφυλλο και το οπισθόφυλλο, ενώ στο εσωτερικό εναλλάσσονταν η ασπρόμαυρη με τη δίχρωμη εκτύπωση.

Η πληροφόρηση που έχουμε από την ίδια την οικογένεια Δεληγιώργη, θέλει την ονομασία του περιοδικού να προκύπτει κατόπιν επιθυμίας του δεύτερου εκ των ιδιοκτητών, καθώς Μανίνα (Μπαζαίου) ονομάζεται η κόρη του. Υπήρξαν, ωστόσο, επιρροές και από τη θρυλική «Θεία Λένα» του ραδιοφώνου, της οποίας η ανιψιά της λεγόταν επίσης Μανίνα! Το περιοδικό ήταν το δεύτερο κατά σειρά του προαναφερόμενου οίκου («Νίκος Δεληγιώργης & ΣΙΑ Ο.Ε.») και άντεξε στην κυκλοφορία επί μία ολόκληρη 20ετία (με τρεις περιόδους, έως τις αρχές του 1992 ξεπερνώντας τα χίλια τεύχη) γεγονός που, από μόνο του, το καθιστά έναν εμβληματικό τίτλο. Τα «ηνία» της διεύθυνσης κρατούσε με ιδανικό τρόπο η σύζυγος του ιδιοκτήτη κυρία Λίνα Δεληγιώργη, που μάλιστα επιμελούνταν του σημειώματος της εκδότριας με την καλλιτεχνική υπογραφή «Λίνα».

«Λίνα» όμως, ήταν και η δευτεραγωνίστρια της βασικής εικονογραφημένης σειράς του περιοδικού με τίτλο «Μανίνα, η ζωντανή κούκλα της Λίνας» («Lucky’s Living Doll», από το περιοδικό «School Friend» της εταιρείας I.P.C.) , σε καθαρά καρτουνίστικο σχεδιασμό του σπεσιαλίστα Robert McGillivray (1913 - 1986).

Από τις σελίδες του περιοδικού δε θα μπορούσαν να λείπουν και οι περιπέτειες δράσης, όπως ήταν η σειρά «Το Κορίτσι – Γάτα» («The Cat Girl»), που περιέγραφε την ιστορία μίας δυναμικής κοπέλας με υπερφυσικές ικανότητες και στολή υπερήρωα σε ρόλο προστάτιδας του νόμου και της τάξης και, τηρουμένων, ασφαλώς, των αναλογιών, μας θυμίζει την ανάλογη περίπτωση του «Παιδιού Πάνθηρα» («The Leopard from Lime Street»). Εξίσου συναρπαστική ήταν και η περιπέτεια με τίτλο «Jackie and the Wild Girls» του Alberto Giolliti (1923 – 1993) από το περιοδικό «Princess-Tina» (απ’ το οποίο η «Μανίνα» δανείζονταν αυτούσια πολλά εξώφυλλα) .

Την ύλη συμπλήρωνε η συγκινητική  σειρά –προσωπικά  θα τη χαρακτηρίζαμε έως και... δακρύβρεχτη - «Όχι Δάκρυα για τη Μόλλυ» («No Tears for Molly», περιοδικό «Tammy», 1 Φεβρουαρίου 1971 - 21 Νοεμβρίου 1981). Πρόκειται, ουσιαστικά, για μεταφορά σε κόμικς του γνωστού παραμυθιού της «Σταχτομπούτας», με τη διαφορά ότι εδώ το χαρακτήρα του «κακού» κρατά όχι η μητριά της πρωταγωνίστριας, αλλά ένας σκληρόκαρδος, σχεδόν μισάνθρωπος «μπάτλερ», που φυσιογνωμικά παραπέμπει στον ηθοποιό Cristopher Lee (!) Το σενάριο υπογράφει ο Βρετανός Maureen Spurgeon (1941 – 2007) και το  σχέδιο οι Tony Thewennetti και Douglas Perry , γνωστός και από τη βίαιη σειρά «Spinball_The Death Game».