Αερομπώλ

(γράφει ο Νίκος Δημ. Νικολαΐδης)

Στο πρώτο τεύχος του εβδομαδιαίου βρετανικού περιοδικού δράσης «2000AD» της εταιρίας «I.P.C.» που κυκλοφόρησε στις 26 Φεβρουαρίου του 1977 περιέχονταν σπουδαίες εικονογραφημένες σειρές (κόμικς) τις οποίες εν-συνεχεία είχαμε κι εμείς την τύχη να διαβάσουμε στην Ελλάδα, μέσω του δικού μας , «Αγοριού». Μία από αυτές που έκαναν σπουδαία εντύπωση στους αναγνώστες, ιδιαίτερα σε εκείνους που εκτός από την επιστημονική φαντασία λάτρευαν και τα σπορ, ήταν η ιστορία «Harlem Heroes», μία φουτουριστική περιπέτεια που, σύμφωνα με το σενάριο του εξαίρετου Tom Tully, λάμβανε χώρα το έτος 2050 μ.Χ. και που η αρχική έμπνευση για τη δημιουργία της ανήκε, δικαιωματικά, στον εκδότη Pat Mills.

Υπόθεση του κόμικ 

Στα μέσα του 21^ου αιώνα ολόκληρος ο κόσμος έχει αγκαλιάσει με προσήλωση ένα καινούργιο ομαδικό άθλημα, που παίζεται από 2 ομάδες των 7 παικτών και αποτελεί συνδυασμό άλλων σπορ, όπως μπάσκετ, ποδόσφαιρο, καράτε και μποξ (!) Ονομάζεται «Aeroball» (το όνομα αυτό επιλέχθηκε για τον τίτλο της ελληνικής έκδοσης) και ο βίαιος χαρακτήρας του συναρπάζει τα πλήθη των θεατών, που συρρέουν σε τεράστια κλειστά γήπεδα για να το παρακολουθήσουν με μεγάλο φανατισμό. Μία ομάδα Αμερικανών αθλητών από τη Νέα Υόρκη με χαρακτηριστικό τους ότι άπαντες είναι μαύροι, φιλοδοξεί να διακριθεί στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Και αυτό παρά το φρικτό τροχαίο ατύχημα που υπέστησαν κατά τη διάρκεια των προκριματικών αγώνων, γεγονός που είχε σαν αποτέλεσμα μόλις τέσσερις από αυτούς να επιζήσουν! Μάλιστα ο αρχηγός τους Luis Mayer καταφέρνει να βρίσκεται «παρών» τους μόνο ως ... εγκέφαλος και αποκλειστικά χάρις στην προηγμένη ιατρική τεχνολογία της εποχής είναι σε θέση να επικοινωνεί με τους υπόλοιπους τρεις, κατευθύνοντάς τους. Ξεπερνώντας το τεράστιο πλήγμα, οι  Χάρλεμς καταφέρνουν να ανασυγκροτηθούν, «στρατολογώντας» νέους συμπαίκτες (πάντα μαύρους) και να συνεχίσουν την προσπάθειά τους προς τα Τελικά, αποκλείοντας διαδοχικά, φοβερούς και τρομερούς αντίπαλους, από κάθε μεριά της Γης. 

Φυσιογνωμία του «αθλήματος»

Στο παιχνίδι, τα πάντα επιτρέπονται και απόλυτος αυτοσκοπός είναι το πέταγμα της μπάλας μέσα σε μία μικρή οπή (τέρμα) με κάθε δυνατό τρόπο. Οι παίκτες πετούν σε μεγάλο ύψος χάρις στις πτητικές συσκευές που φέρουν στις πλάτες τους, ενώ οι διαιτητές παρακολουθούν και εποπτεύουν τη διεξαγωγή προστατευμένοι μέσα σε ειδικά διαμορφωμένες κάψουλες που θυμίζουν καμπίνα ανελκυστήρα. Δεν υπάρχει ευγενής άμιλλα, ούτε σεβασμός στη ζωή του αντιπάλου, καθώς η εξέλιξη του αγώνα και το είδος της πάλης που διεξάγεται μέσα στον αγωνιστικό χώρο, παραπέμπουν σε καθαρή αλληλοεξόντωση με μοναδικό ζητούμενο την επικράτηση! 

Η πύρρεια δικαίωση

Οι «Ήρωες του Χάρλεμ» που αρνούνται να ενισχυθούν με προστατευτική εξάρτηση (!) επιτυγχάνουν να θέσουν εκτός μάχης όλους τους άλλους διεκδικητές του τροπαίου, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται Αμερικανοί, Σκώτοι, Σοβιετικοί, Ιάπωνες, Έλληνες (!!!), ακόμη και μία ομάδα ... μηχανικών τεράτων, που κατευθύνονται από τον μοχθηρό Άρτι Γκρούμπερ. Στο Τελικό βρίσκουν μπροστά τους ένα πανίσχυρο Γερμανικό συγκρότημα  που φορά Τευτονικές στολές, επικρατούν μεν με σκορ 2-1, αλλά πληρώνουν, παράλληλα, ένα βαρύ φόρο αίματος, με αποτέλεσμα να αποδεκατιστούν. Ακόμη κι έτσι όμως και ενώ ο ατρόμητος αρχηγός τους «Γίγαντας» σηκώνει με δραματική ένταση το βαρύτιμο κύπελλο, εκατομμύρια μαύροι θεατές σε ολόκληρη την Αμερική γιορτάζουν τη μεγάλη επιτυχία!  

Καλλιτέχνες

Η σειρά ολοκληρώνεται στην πρωτότυπη έκδοσή της ύστερα από 27 επεισόδια, τα οποία στο «Αγόρι» συγχωνεύθηκαν σε 22 (τεύχη 50 - 71 της 2^ης περιόδου). Στην εικονογράφηση συμμετείχαν ο Ισπανός Carlos Trigo (που όμως απορρίφθηκε μετά το 1^ο επεισόδιο), ο Βρετανός Dave Gibbons και (στα τρία τελευταία μέρη) ο αείμνηστος Ιταλός Massimo Belardinelli (1938 – 2007).